کد مطلب:42326
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:11
فدك چه بود و چگونه بدست پيامبر رسيده بود؟
سرزمين آباد و حاصلخيزي را كه در نزديكي خيبر قرار داشت و فاصله آن با مدينه حدود 140 كيلومتر بود و پس از دژهاي خيبر محل اتّكاي يهوديان حجاز به شمار ميرفت قريه «فدك» ميناميدند.
پيامبر اكرم(ص) پس از آنكه نيروهاي يهود را در «خيبر» و «وادي القري» و «تيما» در هم شكست و خلأ بزرگي را كه در شمال مدينه احساس ميشد با نيروي نظامي اسلام پُر كرد، براي پايان دادن به قدرت يهود در اين سرزمين، كه براي اسلام و مسلمانان كانون خطر و تحريك بر ضدّ اسلام به شمار ميرفت، سفيري به نام محيط را نزد سران فدك فرستاد.. يوشع بن نون كه رياست دهكده را به عهده داشت صلح و تسليم را بر نبرد ترجيح داد و ساكنان آنجا متعهد شدند كه نيمي از محصول هر سال را در اختيار پيامبر اسلام بگذارند و از آن پس زير لواي اسلام زندگي كنند و بر ضد مسلمانان دست به توطئه نزنند و حكومت اسلام نيز متقابلا تامين امنيّت منطقه آنان را متعهّد شد. در اسلام سرزمينهايي كه از طريق جنگ و نبرد نظامي گرفته شود متعلق به عموم مسامانان است و اداره آن به دست حكام شرع خواهد بود ولي سرزميني كه بدون هجوم نظامي و نبرد در اختيار مسلمانان قرار ميگيرد مربوط به شخص پيامبر(ص) و امام پس از اوست و بايد به طوري كه در قوانين اسلام معّين شده است، در موراد خاصي بكار رود، و يكي از آن موارد اين است كه پيامبر و امام نيازمنديهاي مشروع نزديكان خود را به وجه آبرومندي برطرف سازند.
فروغ ولايت
آية الله جعفر سبحاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.